wróżyć

wróżyć
wróżyć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, wróżyćżę, wróżyćży, wróżyćżony {{/stl_8}}– wywróżyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'przepowiadać komuś przyszłość, odgadywać przeszłość, czyjąś naturę na podstawie różnych znaków': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wróżyć z kart, z ręki, z gwiazd. Cyganka wywróżyła jej szczęśliwe życie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}wróżyć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'przewidywać, zapowiadać, prognozować coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Krytycy wróżą mu świetną karierę. Te słowa nie wróżą nic dobrego. Duża rosa wróży pogodny dzień.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}na dwoje babka wróżyła {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wróżyć — z fusów «przewidywać, wnioskować o czymś na podstawie nikłych, niewystarczających przesłanek»: Przewidzenie tendencji cenowych na tak długi okres przypomina raczej wróżenie z fusów. PTJ 4/1995. – Nie umiem jednak powiedzieć, jak długo jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

  • wróżyć — ndk VIb, wróżyćżę, wróżyćżysz, wróż, wróżyćżył, wróżyćżony 1. «odgadywać, przepowiadać przyszłość, np. z układu kart, cyfr, gwiazd lub w inny sposób; stawiać kabałę» Wróżyć z gwiazd, z kart, z ręki. ◊ pot. Na dwoje babka wróży (wróżyła) «nic… …   Słownik języka polskiego

  • wróżyć z fusów — {{/stl 13}}{{stl 7}} przewidywać coś, nie mając wystarczających przesłanek do wnioskowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}W naszych szerokościach geograficznych, kto przewiduje dalej, wróży z fusów. (DzP) {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fusy — Wróżyć z fusów zob. wróżyć …   Słownik frazeologiczny

  • karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… …   Słownik języka polskiego

  • andrzejki — blp, D. andrzejkijek «wieczorna zabawa młodzieży urządzana w przeddzień imienin Andrzeja (29 listopada) połączona z rozmaitymi wróżbami dotyczącymi przyszłości uczestników zabawy» Urządzać andrzejki. Bawić się, wróżyć na andrzejkach …   Słownik języka polskiego

  • czytać — ndk I, czytaćam, czytaćasz, czytaćają, czytaćaj, czytaćał, czytaćany «przebiegając wzrokiem po napisanych lub wydrukowanych literach albo innych symbolach, formułować w umyśle lub na głos odpowiadające im dźwięki językowe; zapoznawać się z… …   Słownik języka polskiego

  • dłoń — ż V, DCMs. dłoni; lm M. dłonie, D. dłoni, N. dłoniami a. mi 1. «wewnętrzna strona ręki od napięstka do nasady palców» Stwardniała skóra dłoni. Bąble na dłoni. Dłonie puchły od oklasków. Trzymać, ukryć coś w dłoni. ◊ Czytać, wróżyć itp. z dłoni… …   Słownik języka polskiego

  • gwiazda — ż IV, CMs. gwieździe; lm D. gwiazd 1. «ciało niebieskie złożone z gazów i plazmy, świecące wskutek reakcji termojądrowych zachodzących w jego wnętrzu; punkt świetlny widoczny na ciemnym niebie» Niebo usiane gwiazdami. Gwiazdy bledną, gasną,… …   Słownik języka polskiego

  • kabalarka — ż III, CMs. kabalarkarce; lm D. kabalarkarek «kobieta umiejąca kłaść kabałę, wróżyć z kart itp., zajmująca się tym zawodowo; wróżka» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”